من که هر روز و شبم از توست
رویای دلم با توست
از دست تو من همه دنیا گله دارد
شاید تو نمیدانی قلبم شده زندانی
جانم تو جرا با دله من نامهربانی
تو که در گردش چشمانم جا داری و مهمانی
از روح و تنم پس تو چرا فاصله داری
بی عطر تو بیمارم کمتر بده آزارم
برگرد و بیا که میره از دست جانم
***
من که درگیر عشقت شدم آرام آرام
در هوای تو همیشه میباره باران
من که بی قرار خنده تو هستم
شب و روز در انتظار دیدنت نشستم
بازم این بار تکرار میکند دلم
که تو در کنج دله خسته من جا داری
تو هم این بار اغراق کن که تا ابد
تا نفس داری کنار قلبه من میمانی