بی حرف اومدی تو دنیام بی صدا رفتی
چیزی نپرسیدم نفهمیدم چرا رفتی
از روزی که رفتی مث شومینه بی تابم
خونه پر از ابره شبا با چتر میخوابم
هرکاری کردم لحظه های رفتنت یادم نرفت
پاییز شد اما گلای دامنت یادم نرفت
روشونه های قاب عکست استراحت میکنم
دارم به این دیوونگی بعد تو عادت میکنم
از تختوابی که به یادتو نمیخوابه
از بالشی که تا دم صب عشک میریزه
از بغضی که محکم نفسهامو بغل کرده
از وقتی رفتی تموم شهر پاییزه
هرکاری.کردم لحظه های رفتنت یادم نرفت
پاییز شد اما گلای دامنت یادم نرفت
روشونه های قاب عکست استراحت میکنم
دارم به این دیوونگی بعد تو عادت میکنم