متن آهنگ شب بود علی فرد و کامرون کارتیو

شب بود بیابون بود زمستون بود
شب بود بیابون بود زمستون بود
شب بود بیابون بود زمستون بود
بوران بود سرمای فراوون
شب بود بیابون بود زمستون بود
بوران بود سرمای فراوون
یارم در آغوشم هراسان بود
از سردی افسرده و بی‌جان بود

♫♫♫

در پیش آن سیمین‌بر خوشگل
از جسم و جان خود بودم غافل
می‌بوسیدم بهرش از جان و دل
می‌بردمش با خود سوی منزل

شب بود بیابون بود زمستون بود
بوران بود سرمای فراوون
شب بود بیابون بود زمستون بود
بوران بود سرمای فراوون
یارم در آغوشم هراسان بود
از سردی افسرده و بی‌جان بود

♫♫♫

طی شد ره دشوار، آخر بر من و یار
با بوسه‌ای گرمی به او دادم
با لب‌های چو قند، بر رویم زد لبخند
برد آن همه رنج و غم از یادم

شب بود بیابون بود زمستون بود
بوران بود سرمای فراوون
یارم در آغوشم هراسان بود
از سردی افسرده و بی‌جان بود
شب بود بیابون بود زمستون بود
شب بود بیابون بود زمستون بود
شب بود بیابون بود زمستون بود