دوسش دارم نمیفهمه دوسم نداره بی رحمه
یه درده دیوونم کرده مث نمک روی زخمه
دوسش دارم نمیبینه چقده دنیا غمگینه
یه باری روی دوشم هست که بی اون خیلی سنگینه
که بی اون خیلی سنگینه
نمیفهمه نمیفهمه دوسش دارم ولی خیلی بی رحمه
نمیفهمه نمیفهمه دوسش دارم ولی خیلی بی رحمه
***
همیشه فکر من پیش اونه چه سرد و دلگیره هوای خونه
چی میشه آخر قصه ی ما نمیدونم فقط خدا میدونه
چشام به ساعت و به در خیره روزی هزار دفعه دلم میمیره
خواستم عاشقش کنم ولی حیف دیگه برای عاشقی دیره
نمیفهمه نمیفهمه دوسش دارم ولی خیلی بی رحمه
نمیفهمه نمیفهمه دوسش دارم ولی خیلی بی رحمه